نسل سوخته

« نسل سوخته »

نه از دیروز ، نه از امروز ، میان راه گم گشتیم

خسته ایم ، از پا افتاده ایم ، از بس دور خود گشتیم

ما همان صید صیادان ، در یک بیابان در اند دشتیم

ما مسافر بی ساربان ، در یک راه بدون برگشتیم

ما همچون واژه ای غمگین ، در آهنگ شش و هشتیم

عین اعداد نا مأنوس اعشاری میان هفتیم و هشتیم

نه از دوران یارانه ، نه از دوران روغن و کشکیم

ما زاده دوران شیر خشکیم

ما مهمان ناخوانده یک جشنیم

ندادند می بنوشیم ولی مست و شپل هشتیم

ما در نقش زیبای یک قالی در حاشیه هستیم

نه از نخ ، نه از ابریشمیم ، پشمیم  

ما نسل سوخته بعد از یک پنجاه و یک هفتیم